Dargerînk

Birayê min wê payîzê ji derd û kulan şitleke dargerînkê çand. Sala ewil xwe gihand ser xênî. Me hin caxên ji darên hewra kir binî, sala duyem lê pahn bû. Te digo qe rojê şaxek lê zêde dibe, hingê dişuxilî. Sal li dû salê êdî tav di siya wê re xwiya nedikir. Cîh têrê nedikir. Li ser xênî tev de geriya. Edî bi dîwaran re jî berjêr dibû. Weke berê avahiyek wiha li wê rastê tune be der û dora mala me tevde girt, hew texma pencereyên me vekirî bûn. Karê min î her sibehê ev bû: birîna şaxên dor  pencereyê. Nizam birayê min çend keç bi wêneyên xaniyê me xapandin. Keçê vî zemanî ji xwe kerin, ya li du peyvên xweş ya jî li çend qurişên belaş dinêrin. Min nedî kesî gotiye ez dilketim diranên te yî ketî. Dilketîne ew. Ez, diran ketî. Her yek û dilê xwe li derekê wenda kiriye. Çi hetîketî!

Wext bi wext dargerînkê bêhtir xwe bi ser me de dicivand. Her roj şer bû li mala me. Xweha min bi yekî xeyrî xerîb re reviyabû. Bavê min her go dihat bîrê perçe perçe dibû, paşre em bi perçê wî diketin me berhev dikir, ji xwe re bavekî bi dilê xwe çêdikir. Me niha bavê xwe weke çîçegekê daniye cîhekî li pêş çav. Em ava wî bi dilê wî didinê û ji toz û dûmana cixarê diparêzin. Çi xweşik dixwiye bavê me. Êvaran piştî herkes radizê ji xwe re dipeyive, hemû wextê din min nedîtiye deng jê derketiye. Min çend caran ji diya xwe re got bavê min dipeyive. Go huş be guriyê heram bavê te dê çawa bipeyive, min di devê wî de rît dê çawa bipeyive? Diya min xurifî ye. Kêfa wê pir ji kulîlkan re tê. Her roj yek bi yek pelên dargerînkê dijmêre. Ti carî bi temamî nejimartiye, ha hevîr hiltê ha jî xwarina li ser êgir dişewite. Li dora xênî virvirê wê ye hey dizivire. Me gelek şevan paşîva xwe bi pelên dargerînkê kiriye. Ditirsim em rojekê bibin çêlek bikin 'orînî. Kêfa diya min ti carî ji bavê min re nehat. Bûye çîçeg jî me ti xêr jê nedî, kulîlkan venake malkemot dibêje. Diya min bi qasî ji kulîlkan hezkir ji me heznekir. Dibe xweha min ji lema reviyabe ne go ji qewlê bavê min digot kêfa wê ji kîrê xerîb re hatiye. Xweha min kitan li diya min qetand û çû. Dibe kitanek ji ya diya min xweşiktir li xwe kiribe niha.

Dargerînk mezrîba xênî xetimandiye, ro bi ro bêhtir li me dicive. Xênî dilopan dike. Ez di ber vekirina mezrîbê nagihêjim êdî. Deng dikeve guhên min cîran dibêjin dargerînka tedeya wê negihê me dixwazî bila sed salî li wêde hanê be. Heqet dargerînk çima ji sînorê mala me dernayê? Ezê dîn bibim. Birayê min berî min dîn bû. Şaxên dargerînkê li sitûyê xwe digerîne. Heta ez digihêjimê ziman ji dev dikişe. Min meytê wî bi pelê daran nixumand, di ber serê wî kulîlkek ji kulîlkên diya  xwe çikand, sibehê yek êvarî dudu avreşandî dikim. Birayê min şîn hat pel vekir. Şaxên wî bi şaxên dargerînkê re gihêştine niha.

Dinya ro bi ro bêhtir li min dicive. Xênî li min teng dibe. Dargerînk li zimanê min digere, lal dibim. Li çavê min digere, kor dibim. Diya min hê li dor xênî dizivire. Hevîr li mal nema hilê, xwarin nema bişewite. Dinya li min teng dibe. Ezê bifetisim. Ezê bimrim. Ger bavê min kulîlk veneke, diya min kitanek nû li xwe neke. Ezê bimrim. Ezê bifetisim ji derd û kulên dinyayê.