Qirpik

Du nivîskar bi awayeke ji derî adetê hevdu nasdikin, qurt û qurt bîrayan diqurtînin, qirp û qirp qirpikan dertînin, yekî gotiye; ez Beckett bûma min nedivîsand, yê din; tu ne Beckett ba? - Min dîsa nedivîsand, qirpik li herduyan dikevin, du bîrayên din li xwe dikin zirar, çav li xanima maseya kêlekê diqirpînin, jinik dikene, du qirpik li herduyan dikeve, du nîvîskar bi awayeke ji derî adetê xatir ji hev dixwazin, qirpikek li jinikê dikeve, "tu weke berê ji min heznakî" dibêje, bêhna araqê tê ji hilma wê, dikenim, ji êvar de ev qirpika ewil e li min dikeve.

...hew*

Qudûm şikestî me. Ji her tiştî. Ji nig ketime. Di xwe'r nabînim. Ditirsim. Ezê çawa, ezê çawa gavek din bi pêş ve biçim? Nizanim. Diçim. Nîvgavek, gavek, du gav. Ezê çawa biçim? Nizanim. Diçim.

Her roja xwedê diwelidin. Her roja xwedê dimrin. Ezê bimrim. Nawelidim. Berê. Berî pel ji darê bê xwarê welidîme. Pel çawa di xwe'r nedîtiye were xwarê ez jî wiha. Pel mir, ez welidîm. Êdî carek din ezê çawa taqet bikim biwelidim? Nawelidim. Ezê bimrim. Çawa dimrin?  Çawa ji wî serê dinyayê têne vî serê dinyayê? Ezê çawa bimrim? Di xwe'r nabînim. Dibêjin wê  mirin were tu naçe. Lingên mirinê hene? -dibêjim. Baskên wê hene dibêjin. Difire. Baş e naxwe ji barekî giran xelas bûm -dibêjim. Ezê neçim, ewê were. Ji xwedê re şikir dikim. Baskên nedaye min daye mirinê axir. Rojekê min çavê xwe girtibûn. Hema wanî. Min çavên xwe girtin û hew. Baskên min çêbibûn. Di ser genimê têr simbil, garisên li du qamê - ber li çinînê derbas dibûm. Tûtûta tîtiyan, qebqiba kewê, pirpira kulîyan bû, bi min re nedigihêştin. Bilbilan deng li min dikirin. Çavê xwe veke! Çavê xwe veke! Digotin. Da tu vê xweşikiyê bibînî. Ez ne gulim! Ez ne gulim! Ne gul! Min digot. Xweşikiya we ji gulê re ye ne ji min re. Tu li ezmanan wek bilbilekî ye digotin, em li dû te gul. Çavê xwe veke me bibîne, da em bi te re bigihêjin. Ez ne bilbilim, ne bilbilim min got. Tu ne bilbil be em çi ne? Gotin. Ez ne bilbil bim hûn jî ne gulin min got. Dest bi girî kirin li dû min. Di ser bajaran re, nav dûmana teyaran re derbas dibûm. Dest li min bilind dikirin melayketên ti carî nedigihêştim wan. Rojekê min çavên xwe girtibûn. Hema wanî. Min çavên xwe girtin û hew.

Ezê bimrim. Ezê çawa di xwe'r bibînim bimrim? Nizanim. Nawelidim. Ezê bimrim û ne hew.

*Bo ew xanima rojekê çavên xwe girt û ez kor kirim.